Marijn Kruitwagen

“Het was fantastisch!”

Als iemand je na een paar jaar vraagt: “Hoe was dat nou om Prins te zijn?”, dan antwoord je automatisch: “Het was een geweldige ervaring en een fantastisch jaar”. Maar na een tijdje stel je jezelf toch de vraag, wat was er dan zo fantastisch?
Dan begin je er weer eens over na te denken.
Al heel vlug komen dan alle leuke herinneringen boven, zoals het begin, waarin je samen met je vrouw en de Prinsenbegeleider (Harry) alle voorbereidingen treft. In die tijd begin je ook je Page (Marinka) en je Adjudant (Dennis) beter te leren kennen. Het mooie bij ons was, dat wij een echte Carnavals-drie-eenheid waren. Ik was namelijk 44 jaar, Marinka was 22 jaar en Dennis was ook 22 jaar. Dus dat zat alvast goed. En zoals later bleek zat het tussen ons drieën ook heel goed.

Dan komt de grote avond in Musis waar je tot Prins benoemd wordt. Een spannende avond, een drukke receptie, veel plezier en over was de avond. Nu ben je dan echt Prins Carnaval. Het begon druk te worden met buitenoptredens enz. enz. Ons ‘Huis’ was inmiddels omgebouwd tot Prinsenkwartier, waar het goed feesten was. Alle groepen hebben we thuis gehad, waar wij hele leuke herinneringen aan hebben overgehouden.
Het feest met de 3 x 1 1 was natuurlijk de klapper. Als je de foto’s terugziet komt er nog elke keer een glimlach om je mond. Dan is er de hele mooie en stijlvolle avond van ons carnavalsconcert.

Daarna gaan de grote dagen in Musis beginnen. Als ik hier aan terugdenk, zie ik nog de hele grote zaal dansen op het dansje, dat wij van onze dochter geleerd hadden. Dan is het ineens dinsdagavond en is het afgelopen. Dat was wel even een schok. Mijn Page en Adjudant kwamen niet meer elke dag. Het is over. We gaan weer aan het werk (bouwen).
Aan al deze leuke dingen denk je terug als je er weer eens over nadenkt.
Vragen ze dan weer eens: “Hoe was dat toch om Prins te zijn?”, dan kun je uit de grond van je hart zeggen: “Het was fantastisch!”.

3 x Alaaf, Ex-Prins Marijn I