Paul Brakenhof

10 jaar na dato (11-1) !

De titel 10 jaar na dato, heeft betrekking op een tijdstermijn van alweer 10 jaren terug. Waar blijft de tijd is een bekend gezegde, met voor mij een wat negatieve inslag. De tijd is hier, de tijd is nu. Kijk vooruit, blik niet achterom. Maar toch, als je benaderd wordt met het verzoek een bijdrage te leveren voor het jubileumboek moet je automatisch terug in de tijd. Hoe was het 10 jaar geleden als Prins Paul IV? Wat waren voor jou belangrijke zaken toen jij de carnavalsscepter zwaaide over die doldwaze menigte?
Dus toch terug in de tijd. Fotoalbums, video’s, oude On-Ganse-blaadjes. Alles komt tevoorschijn. Wat was het toch geweldig om samen met je gezin, Page en Adjudant in het middelpunt van het feestgedruis te staan.

Seizoen’87-’88. Het stond bol van het ene leuke na het andere mooie moment. Een aantal van die momenten blijven in je geheugen vastzitten. Een van die mooie momenten was het onderscheiden van oma met mijn Prinsenonderscheiding. Oma, die al zo’n tijd in de Braamberg woonde. Oma, die zo trots was op ‘haar’ onderscheiding. Oma is inmiddels overleden, maar ‘haar’ onderscheiding heb ik van haar kinderen teruggekregen. Ook dat hoort bij het leven, ook dat hoort bij carnaval.

Seizoen ’87-’88. Het stond ook in het teken van de laatste ontvangst op Bronbeek. Het mooie Bronbeek, waar mijn overleden vader zo veel uren onderhoud en nieuwbouw heeft gepleegd. Moest het zo zijn? Helaas de ontvangsten zijn niet meer. Toch moeten wij als On-Ganse zien dat deze traditie in ere kan worden hersteld. Het is zoiets waardevols in de herinnering aan het Prinsdom.

Seizoen ’87-’88. Het seizoen van een voormalig Tomatenprinses, die mijn Page wilde zijn. De eerste Page die in de mannenwereld van carnaval een dankwoordje sprak (en zo hoort het ook, hoezo protocol?). Kirsten was ook de eerste Page, die het voor elkaar kreeg dat niet Z.D.D.H., maar zij in het middelpunt stond ten tijde van het bezoek aan de Tomaten. Een Page die in de overbekende rode, rijdende Tomaat, getrokken door haar Z.D.D.H., naar binnen werd gebracht (hoort het eigenlijk niet zo?).

Seizoen ’87-‘8.B. Het Carnavalsjaar van de grandioze optredens, speeches, diners en feesten. Want het woord grandioos was het stopwoord van uw Z.D.D.H. Alles was even GRANDIOOS!

Seizoen ’87-’88. Het seizoen van dat kleine mannetje (zoon Koen), dat op de 11 e van de 11 e voorop liep om de Arnhem Band te dirigeren. De zoon is inmiddels uitgegroeid tot een begerenswaardige jongeman.

Seizoen ’87-’88. Het seizoen van de geweldige afgang van het prinselijk trio. Herinnert u zich niet meer die witte, lelijke eend, de Paul-mobiel? Ooit eerder een auto in de concertzaal van Musis gezien? Prins zijn: Een grandioze ervaring. Aanbevelenswaardig. Na mij kwamen en zullen nog vele Prinsen volgen. Ook zij zullen ongetwijfeld dezelfde ervaringen delen. Het was, het is en het wordt grandioos!

Ex-Prins Paul IV.