“Het prinsenpak ging een jaar mee. Daarna ging het de vuilnisbak in.”
“Ook in mijn tijd gingen we vaak buitengaats: naar Nijmegen naar “De Blauwe Schuit”, die zijn toen in een tegenbezoek ook bij ons geweest” bij ons Prinsenbal. ‘We gingen naar den Bosch naar de Oeteldonkers. Die Bossche carnavalsclub bestond toen al 80 jaar!”
“Ik trad af op een bakfiets, ik stond daar in. Er was een grote brandweerclaxon in gemonteerd, Onder luid geloei ben ik de zaal uitgefietst.” In die zaal heeft Wim de Ie heel wat -toespraken afgestoken. “In 1957 werd ik gevraagd voor de Raad van Elf van de Pomponnotten. Net in die tijd speelde de fusie van de On-Ganse en de Pomponnotten. De eerste zitting in 1958 werden we On-Ganse medewerkers. De eerste jaren was ik Hofmaarschalk Piet Muis vroeg mij Prins te worden. Ik moest een page hebben, dat werd Bep.”
“Bij het Prinsenbal was er ontzettend veel publiek. Om 7 uur ging de deur open, je moest echt zorgen dat je er voor zevenen was, zo druk. Dat kwam natuurlijk omdat er minder andere evenementen waren.” “In mijn tijd was het zo dat het prinsenpak werd aangemeten. Ze maakten elk jaar een wit zijden pak met gouddraad. Erg mooi, maar ook erg kwetsbaar. Het betekende dat het een jaar meekon, dan ging het de vuilnisbak in. “
“Prinsenonderscheidingen, dozen vol heb ik. Mijn totale ervaring als Prins was bijzonder plezierig. Ik heb het als een geweldige belevenis ervaren. je moet het naar mijn mening maar één keer doen, net als trouwen.”
“Bij het aftreden heb ik de nieuwe Prins even toegesproken, even onder vier ogen in de blokhut. Een leuke ervaring om te doen. Je voelt dan echt dat je er een punt achter zet.”
“Of ik bij mijn prins zijn een proclamatie had? Nee. Ik wilde dat niet. Ik vind dat als er een moment is dat de Prins tot de mensen moet spreken hét moment is wanneer hij is gekozen. Hij maakt zich dan bekend aan de carnavalisten. Op zo’n moment hoef ik geen proclamatie, ik zeg zelf dan wel wat ik kwijt wil. jammer dat de anderen dat niet altijd ook zo doen, het neemt een stuk spontaniteit weg.